Pita z samopszy

Jedna pita z samopszy ma 3,5 wymiennika. Ma delikatny, orzechowy smak. Samopsza to obok płaskurki najstarszy gatunek pszenicy. Jej wiek szacowany jest na ok. 9.000 lat. Dlaczego samopsza? 

Samopsza jest dziką odmianą pszenicy, uważa się ją za roślinę leczniczą. Samopsza obfituje w białko, które ma bardzo korzystny skład, zawiera bowiem niewystępujące w pszenicy aminokwasy – fenyloalaninę, tyrozynę, metioninę, izoleucynę. Są to aminokwasy egzogenne, czyli takie których organizm nie jest w stanie wytworzyć samodzielnie. Aminokwasy te wpływają korzystnie na pracę układu nerwowego. Samopsza posiada kilkukrotnie wyższą zawartość karotenoidów, w szczególności luteiny i zeaksantyny, które odpowiedzialne są za prawidłowe funkcjonowanie oka ludzkiego. W porównaniu do pszenicy zwyczajnej i orkiszu, samopsza charakteryzuje się bogatszym składem mikro- i makroelementów, zwłaszcza magnezu, żelaza, cynku i manganu. Gliadyny zawarte w glutenie samopszy wykazują niską toksyczność, co stwarza potencjalną możliwość stosowania jej w diecie osób cierpiących na nietolerancję glutenu. Obecnie w Polsce samopsza jest uprawiana jedynie w kilku niewielkich gospodarstwach ekologicznych. Wysoka zawartość substancji bioaktywnych upoważnia do tego, by produkty z samopszy określać mianem żywności prozdrowotnej. W Polsce samopszę produkuje kilka gosopodarstw ekologicznych.

Smacznego 🙂